آرایشی و بهداشتیسلامت بدنسلامت عمومیسلامت مو

آیا جویدن ناخن ممکن است علائم بیماری روانی داشته باشد؟

احتمالاً برای شما هم سوال شده باشد که جویدن ناخن ها در واقع علائم یک بیماری روانی محسوب می شود؟ اختلالات مختلفی در یک فرد ممکن است وجود داشته باشد، جویدن ناخن امکان دارد همراه با علائم روانی و جسمی نیز وجود داشته باشد. به طور کلی افرادی که به صورت مزمن ناخن های خود را می جوند صدر درصد موارد زیر را تجربه خواهند کرد:

  • به وجود آمدن احساس پریشانی، اضطراب یا تنش قبل از گاز گرفتن امکان دارد.
  • احساس آرامش یا حتی لذت پس از گاز گرفتن وجود خواهد داشت.
  • داشتن احساس شرم، خجالت و گناه به دلیل ایجاد صدمات جسمی رخ می دهد، که به پوست و ناخن‌ها وارد می‌شود.
  • سبب آسیب به بافت انگشتان، ناخن‌ها و کوتیکول ها می شود.
  • سبب آسیب های دهانی، مشکلات دندانی، آبسه ها و عفونت ها می شود.
  • اونیکوفاژی در صورت کنترل نشدن امکان دارد به روابط پیچیده خانوادگی و اجتماعی سبب شود.

جویدن ناخن در اوایل کودکی شروع خواهد شد. این عارضه در دوران نوجوانی به اوج خود خواهد رسید. اما امکان دارد تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد. با گذشت زمان و افزایش سن این عادت ها متوقف یا از بین خواهد رفت.

آیا جویدن ناخن ممکن است علائم بیماری روانی داشته باشد؟

ناحن جویدن یک بیماری محسوب می شود؟

ناخن جویدن با انگشت مکیدن متفاوت است. انگشت مکیدن یک عادت شناخته شده است ولی ناخن جویدن کاری است که کودک برای پایین آوردن فشار درونی خود دست به این کار می زنند. هنگام عصبانیت، در زمان برگزاری امتحانات یا هنگام مشاهده فیلم های جذاب یا واکنش از خود نشان می دهد و به دلیل داشتن هیجان شروع به جویدن ناخن خواهد کرد.

ناخن ها چه نقشی در بدن دارند؟

ناخن ها حساس ترین قسمت در بدن هستند که نوک انگشتان ما را در برابر آسیب های مختلف فیزیکی و حرارتی محافظت می کنند. با استفاده از ناخن ها چیزهای ظریف را به راحتی می توانید بلند کنید. خیاطی با سوزن های ظریف هم نیازمند ناخن است. خوب است بدانید زیر ناخن تعداد بسیار زیادی میکروب و آلودگی جمع شده است و در نتیجه با جویده شدن ناخن ها میکروب ها به دهان منتقل می شود.

ناخن جویدن به عنوان شایع ترین اختلال در سنین 12- 3 سالگی محسوب می شود، که در دختران و پسران زیاد دیده می شود.  در بزرگسالان نیز این اختلال وجود دارد که علاوه بر آسیبی که به انگشتشان وارد می کنند به بافت های دهان و دندان نیز آسیب خواهند رساند.

علائمی مانند: بیرون زدگی دندان ها و مشکلات فک و دهان یکی از مهمترین این مشکلات محسوب می شود. لازم به ذکر است فاصله ی بین دندان های بالا و پایین و بیرون زدن زبان و جلو زدگی فک سبب می شود علاوه بر مشکلات زیبایی مشکل در تلفظ حروف و لکنت زبان به وجود آید.

عوامل تاثیرگذار بر روی جویدن ناخن ها

عوامل بسیاری در جویدن ناخن تاثیر می گذارد، مانند: عصبانیت زیاد از حد، فشارهای روحی و داشتن اضطراب تاثیر گذار است.

توقع داشتن زیادی از کودکان، رفتارهای مختلف مدرسه، طرز برخورد معلم با کودک، از جمله این موارد می باشد. همچنین  کمبود ویتامین آ و آهن که سبب بیشتر شدن حالات عصبانیت می شود و فرد تمایل به خوردن موادی از مانند: خاک یا ناخن می کند.

آیا جویدن ناخن ممکن است علائم بیماری روانی داشته باشد؟

اختلال جویدن ناخن در کودک

کودکان امکان دارد عادات بد و زشتی را مانند: مکیدن انگشتان، پیچ دادان موهایش، جویدن یک جسم مثلا مداد را داشته باشند. در خیلی از موارد، این اختلالات عادتی هستند که با کمک والدین، معلم و یا یک راهنمای مناسب برطرف خواهند شد.

خیلی کم پیش می آید که کودک این عادت را تا بزرگسالی همراه خود داشته باشد، که  ممکن است ارادی یا غیرارادی باشد. یکی از مهم ترین این اختلالات عادتی در بزرگسالان، جویدن ناخن ها است.

علت اصلی اختلال جویدن ناخن چیست؟

محققان معتقدند رایج ترین علل جویدن ناخن که در کودکان مشاهده می شود عبارتند از: استرس، افسردگی و خستگی است. دیگر دلایل جویدن ناخن و اختلالات عادتی عبارتند از : مصرف مواد مخدر علل خصوص آمفتامین و کوکائین، اختلالات روانی محسوب می شود.

بیماری های مختلف مانند بیماری مغزی، عقب ماندگی ذهنی و نداشتن یکی از حواس پنج گانه اصلی مثل کر یا کور بودن هم بیماری های روانی دیگر محسوب می شود.

آیا جویدن ناخن ممکن است علائم بیماری روانی داشته باشد؟

علائم  اختلال جویدن ناخن چیست؟

اگر کودک برای مدت کوتاهی ناخن هایش را می جود و یا انگشتش را می مکد دچار اختلال یا عادت شده است.

علائم مختلف در جویدن ناخن در کودکان عبارتند از:

  • کوتاه بودن و صاف نبودن ناخن های دست
  •  تبخال در دهان
  • عفونت های ناخن که باعث قرمزی و التهاب پوست اطراف ناخن کودک خواهد شد.
  • ضایعات روی انگشتان دست کودک بر اثر ویروس هرپس
  • داشتن دندان خراب و آسیب دیده در کودکان
  •  کودک دارای التهاب و خونریزی لثه باشد.
  •  کودک دچار شکستگی یا ترک دندان های جلویی شده باشد.
  • دارای زگیل هایی در اطراف بستر ناخن باشد.
  • کودک دارای قارچ ناخن باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا