هموروئید - تشخیص و درمان

هموروئید - تشخیص و درمان

 

تشخیص و درمان هموروئید 

هموروئید یا بواسیر یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در سیستم گوارش به خصوص بین بزرگسالان می‌باشد. علائم مختلفی چون فزایش
سن، کم تحرکی، اضافه وزن و فشار به هنگام دفع مدفوع، موجب تورم وریدهای راست روده و مقعد گشته و هموروئید را پدید می‌آورد. 

از آنجایی که سیستم گوارش یکی از اساسی‌ترین سیستم‌های تضمین کنندۀ سلامت ما انسان‌ها می‌باشد، تشخیص و درمان تخصصی بیماری‌های آن از جمله بواسیر نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. گاهی اوقات ممکن است علائم بیماری‌های بسیار جدی مثل سرطان‌های گوارشی با علائم هموروئید اشتباه گرفته شود. در نتیجه پزشک مجرب باید قطعیت هموروئید را تایید نماید. 

در مقاله قبل علائم ایجاد هموروئید را بررسی نمودیم و ضمن ذکر عوامل تشدید کنندۀ آن و راه حل‌های عمومی در مورد زمان مراجعه به پزشک نیز صحبت کردیم. در این مقاله قصد داریم نحوۀ تشخیص بواسیر و درمان تخصصی هموروئید را نیز مرور نماییم. 

تشخیص هموروئید 

هموروئید یا بواسیر خارجی با چشم غیر مسلح قابل تشخیص است. ممکن است خودتان یا پزشک با یک معاینۀ ساده متوجه هموروئید خارجی شوید. اما تشخیص هموروئید داخلی گاهی اوقات پیچیده‌تر می‌گردد. پزشک برای تشخیص بواسیر داخلی احتمالا کانال مقعدی و راست روده را مورد بررسی قرار می‌دهد. 

گاهی اوقات پزشک برای بررسی هموروئید داخلی به کمک روغن و دستکش، ناحیه راست روده را لمس کرده و هرگونه رشد غیر طبیعی زائده مانندی را مورد بررسی قرار می‌دهد. در برخی موارد نیز به دلیل نرم بودن و غیر قابل تشخیص بودن بافت هموروئید، احتمالا دکتر نیاز به معاینات بصری مثل آنوسکوپ، پروکتوسکوپ یا سیگموئیدوسکوپ خواهد داشت. 

در شرایطی که پزشک با توجه به علائم و نشانه‌های شما، احتمال انواع دیگری از بیماری‌های سیستم گوارشی را بدهد، یا در صورتی که فاکتورهای مربوط به بیماری‌های خطرناکی مثل سرطان روده را مشاهده نماید یا گاهی اوقات با توجه به سن و نبود سوابق کافی بیماری ممکن است پزشک بررسی کولونوسکوپی را نیز به بیمار پیشنهاد دهد. 

درمان هموروئید 

درمان بواسیر با توجه به وخامت وضعیت بیمار می‌تواند متفاوت باشد. اغلب موارد روش‌های درمانی ساده به همراخ تغییر سبک زندگی می‌تواند تا حد قابل توجهی مثمر ثمر باشد. اما در مواردی که ناراحتی و درد مزمن شده است نیاز به درمان‌های جدی‌تر و تخصصی بروز می‌یابد. انواع درمان‌های هموروئید را میتوان به این ترتیب دسته بندی کرد: 

· درمان خانگی 

· درمان دارویی 

· مداخلات پزشکی 

 

درمان‌های خانگی 

خوشبختانه درمانهای خانگی جهت تسکین درد خفیف، التهاب و تورم هموروئید موثر است. مهمترین درمانهای خانگی را در ادامه ملاحظه می‌فرمایید: 

مصرف فیبر کافی 

مصرف خوراکی‌های سرشار از فیبر موجب حفظ سلامت سیستم گوارش شما می‌گردد. فیبر موجود در میوه و سبزیجات باعث نرم شدن مدفوع و تسهیل حرکت آن در روده می‌گردد.  

پماد موضعی 

برخی از پمادها و داروهای هموروئید بدون نیاز به تجویز پزشک برای عموم افراد در دسترس قرار دارد. این پمادها یا خاصیت درمان کنندگی دارند و یا در برخی موارد بی حس کننده هستند. در هر صورت مشکلات و عوارض ناشی از هموروئید را به میزان قابل توجهی تسکین می‌دهد. 

غوطه ور شدن در آب گرم 

آب گرم می‌تواند موجب تقویت جریان خون و تسکین هموروئید شود. اگر به وان آب گرم دسترسی دارید حتما به طور مرتب درون وان گرم غوطه ور شوید. اگر وان ندارید می‌توانید یک لگن را از آب گرم پر کرده و درون آن بنشینید. اگر روزانه دو تا سه مرتبه و هر بار 10 تا 15 دقیقه ناحیه مقعد را درون آب گرم قرار دهید متوجه اثر معجزه بخش آن خواهید شد. 

مصرف مسکن 

اگر درد و ناراحتی زیادی احساس می‌کنید میتوانید از قرص‌های مسکن کمک بگیرید. استامینوفن و ایپوپروفن از جمله داروهای خوراکی مسکن هستند که با ترکیبات خود موجب تسکین درد و فشار ناشی از بواسیر می‌شوند. 

ورزش و تحرک 

تغییر سبک زندگی، ورزش منظم و اجتناب از نشستن طولانی در بهبود و درمان هموروئید مفید است. 

معمولا این روش‌های درمانی قادر هستند علائم هموروئید را طی چند روز رفع نمایند. چنانچه پس از این مدت درد بواسیر کاهش نیافت، یا خونریزی داشتید پس از یک هفته حتما با پزشک مشورت نمایید. 

درمان دارویی 

اگر ناراحتی ناشی از هموروئید در مراحل اولی باشد، پزشک معمولا انواع پماد، شیاف یا پد را برای رفع هموروئید پیشنهاد می‌دهد.
مصرف این دسته از داروها به طور موقت درد و خارش بواسیر را تسکین داده و به بدن فرصت بازسازی و ترمیم آسیب را می‌دهد. 

یکی از مشکلاتی که مبتلایان به هموروئید از آن رنج می‌برند درد و ناراحتی بیش از حد به هنگام دفع مدفوع است. این ناراحتی فرد
بیمار را در چرخۀ معیوبی می‌اندازد. به این ترتیب که به طور ناخودآگاه و به دلیل فشار و دردی که بر بیمار وارد می‌شود، تمایل فرد به عمل دفع کم شده و فرد ناخواسته دچار یبوست می‌شود.  

از سوی دیگر یبوست و ماندن مدفوع در روده ها موجب خشک شدن آن و تقویت هموروئید و یبوست می‌شود. به همین دلیل استفاده از داروهایی که درد و خارش و ناراحتی موضعی را کاهش می‌دهد، تاثیر بسزایی در کمک به بهبود و رهایی از این چرخۀ معیوب دارد. 

مداخلات پزشکی 

همانطور که ذکر شد در مواردی که بواسیر هنوز به حد مزمن نرسیده باشد درمان‌های دارویی و خانگی بسیار مفید است. اغلب داروهای هموروئید غیر تخصصی بوده و بدون نسخه نیز قابل تهیه می‌باشد. چنانچه اقدامات اولیۀ درمان مفید واقع نشد، مشخص است هموروئید شما در وضعیت مزمن قرار گرفته است. 

پزشکان تکنیک‌های متفاوتی برای درمان قطعی هموروئید دارند. برخی از این روش‌ها تهاجمی و برخی دیگر در دسته درمان‌های نیمه تهاجمی قرار می‌گیرند. 

روش‌های نیمه تهاجمی تکنیک‌هایی هستند که پزشک می‌تواند در مطب یا به صورت جراحی سرپایی انجام دهد. بستن رگ و قطع خون رسانی به آن یکی از روش‌هایی هست که از دیرباز توسط پزشک انجام می‌شد. این کار باعث می‌شود پس از چند روز زائده هموروئید خشک شده و از بین برود. این روش میتواند دشواری‌هایی مثل خونریزی و عوارض جدی‌تر به همراه داشته باشد. 

تزریق (اسکلروتراپی) نیز یکی دیگر از تکنیک‌های نیمه تهاجمی درمان هموروئید می‌باشد. در این روش پزشک یک محلول شیمیایی را به زائده تزریق می‌کند تا باعث کوچک شدن آن شود. تزریق درد و عارضۀ خاصی ندارد اما میزان اثربخشی آن ممکن است کمتر از تکنیک قبلی باشد. 

استفاده از اشعه مادون قرمز یا لیزر نیز تکنیک پرطرفدار دیگری است که در مطب و به آسانی قابل انجام است. عوارض جانبی این روش بسیار محدود است و معمولا ناراحتی اندکی ایجاد می‌نماید. 

چنانچه این تکنیک مناسب بیمار نباشد، پزشک به سراغ مداخلات تخصصی و تهاجمی می‌رود. 

جراحی  

جراحی آخرین روشی هست که به بیمار پیشنهاد می‌شود. تکنیک‌های جراحی اغلب نیاز به بیهوشی و شرایط استریل اتاق عمل دارند. هموروئیدهای عودکننده توسط جراح برداشته می‌شود. اگرچه این روش ممکن است برای مدتی دردناک باشد اما بیمار می‌تواند با استفاده از مسکن‌ها و نشستن در آب گرم، درد و ناراحتی خویش را تسکین دهد.