عفونت قارچی واژینال – تشخیص و درمان
عفونت قارچی واژینال – تشخیص و درمان
تحقیقات نشان داده است که از هر 4 زن، 3 زن در برخی از دورههای زندگی خود به عفونت قارچی واژن که به آن کاندیدیازیس واژینال نیز گفته میشود مبتلا میشوند. بسیاری از زنان حداقل دوبار این عفونت را تجربه میکنند. تشخیص عفونت قارچی با توجه به شیوع بالای آن در میان بانوان، اهمیت ویژه‌ای دارد.
تشخیص عفونت قارچی از طریق معاینات پزشکی انجام میشود. همچنین داروها به طور موثر میتوانند عفونتهای قارچی واژن را درمان کنند. اگر در طول یک سال به طور مکرر بیشتر از 4 بار به عفونتهای قارچی مبتلا شدید نیاز به یک دوره درمانی طولانی مدت دارید.
خوشبختانه راه حل‌های اثبات شده‌ای جهت پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچی وجود دارد که در ادامه این راهکارها را نیز با شما به اشتراک گذاشته‌ایم. همچنین اگر مایل هستید میتوانید علت و علائم عفونت قارچی واژینال را نیز در این لینک مطالعه بفرمایید.
تشخیص عفونت واژینال
برای تشخیص عفونت قارچی پزشک ممکن است موارد زیر را در نظر بگیرد:
در مورد سابقه پزشکی شما سوال میپرسد:
پزشک برای جمع آوری اطلاعات در مورد عفونتهای واژنی که در گذشته تجربه کردهاید و یا عفونتهای مقاربتی از شما سوال میپرسد.
معاینه لگن:
پزشک دستگاه تناسلی خارجی شما را از نظر وجود علائم عفونت معاینه میکند. در مرحله بعد پزشک ابزاری به نام اسپکولوم را در واژن
قرار میدهد تا دیوارههای واژن را باز نگه دارد. به این ترتیب او میتواند واژن و دهانه رحم را بررسی نماید.
آزمایش ترشحات واژن:
پزشک ممکن است نمونهای از مایع واژن را برای آزمایش بردارد تا نوع عفونت قارچی را تعیین کند. شناسایی قارچ میتواند به پزشک کمک
کند تا درمان موثرتری برای عفونتهای مکرر قارچی تجویز نماید.
درمان عفونت قارچی واژینال
درمان عفونت قارچی به شدت و نوع قارچی که عفونت ناحیه تناسلی را ایجاد کرده است بستگی دارد. زمانیکه علائم خفیف تا متوسط است و در برخی دورهها به ندرت رخ میدهد، پزشک ممکن است درمانهای زیر را توصیه نماید:
درمان کوتاه مدت عفونت واژینال:
برای درمان عفونت قارچی واژینال داروی ضد قارچ را باید به طور معمول به مدت سه تا هفت روز استفاده نمود تا عفونت قارچی از بین رود. داروهای ضد قارچ به صورت کرم، پماد، قرص و شیاف در دسترس هستند. داروهای میکونازول (Monistat 3) و ترکونازول، از جمله نمونه‌هایی
از این دسته داروهای درمان کنندۀ عفونت قارچی واژن می‌باشند.
داروهای خوراکی تک دوز:
پزشک ممکن است یک دوز خوراکی داروی فلوکونازول (دیفلوکان) را تجویز نماید. لازم به ذکر است که مصرف داروهای خوراکی در دوران بارداری توصیه نمیشود. برای مدیریت علائم شدیدتر ممکن است دارو را جهت مصرف به میزان دو دوز با فاصله سه روز تجویز نمایند.
در صورتی که با وجود استفاده از روش‌های درمانی، علائم شما بر طرف نشد و یا در عرض دو ماه دوباره عفونت برگشت به پزشک مراجعه کنید.
چنانچه علائم شدید عفونت قارچی واژن را تجربه می‌کنید و یا مکرراً به عفونت مبتلا میشوید، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه نماید:
درمان عفونت واژینال طولانی مدت:
پزشک ممکن است داروی ضد قارچ را که روزانه باید به مدت دو هفته مصرف کنید توصیه نماید. سپس دارو را باید هفتهای یکبار به مدت شش ماه ادامه دهید.
داروی خوراکی چند دوز:
ممکن است پزشک به جای درمان واژینال، داروی خوراکی ضد قارچ به صورت خوراکی دو یا سه دوز تجویز نماید. این درمان برای زنان باردار توصیه نمیشود.
درمان مقاوم به آزول:
در این حالت پزشک استفاده از اسید بوریک را توصیه میکند. در این روش درمانی، دارو به صورت کپسولی در واژن شما قرار داده میشود. این دارو در صورت مصرف خوراکی کشنده است و فقط برای درمان قارچ کاندیدا که به داروهای ضدقارچ معمول مقاوم است استفاده میشود.
چگونه از ابتلا به عفونت قارچی واژینال پیشگیری نماییم؟
عفونت واژینال یکی از شایع‌ترین مشکلاتی هست که برای اغلب خانم‌ها در طول زندگی رخ میدهد. با رعایت برخی نکات بهداشتی میتوان از
ابتلا به این نوع عفونت پیشگیری نمود.
برای کاهش خطر ابتلا به عفونتهای قارچی واژن، لباس زیر نخی پنبه‌ای بپوشید. برخی شوینده‌های واژینال نیز با حفظ اسیدیته طبیعی واژن، کمک میکند که تعادل میکروارگانیسم‌هایی که به صورت طبیعی در واژن رشد میکنند حفظ شود. در نتیجه از ابتلا به عفونت قارچی جلوگیری میگردد. برخی از این شوینده‌های استاندارد واژینال را میتوانید در دارومان ملاحظه کنید.
علاوه بر توصیه‌هایی که در بالا گفته شد، برای پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچی واژینال، به این نکات نیز توجه نمایید:
· اجتناب از پوشیدن لباس تنگ
· اجتناب از مصرف محصولات بهداشتی معطر مثل تامپون و پد
· اجتناب از وان حمام گرم و یا دوش گرفتن با آب بسیار گرم
· محدود کردن میزان مصرف شکر و کنترل سطح قند خون
· اجتناب از اسپری ضد تعریق و خوشبوکننده‌ها به ناحیه تناسلی
· مصرف آنتی بیوتیک را تا جای ممکن محدود نمایید و به طور کلی جز به تجویز پزشک، هرگز خودسرانه آنتی‌بیوتیک استفاده نکنید.
· لباس خیس خود را به سرعت تعویض کنید. لباس ورزش، شنا و هر لباسی که مرطوب شده باشد میتواند محل مناسبی برای رشد قارچ گردد.
