عفونت قارچی ناخن

قارچ ناخن 

عفونت ­های قارچی می­توانند روی هر قسمت از بدن تأثیر بگذارند. قارچ­ها به طور معمول در درون و یا روی بدن و در کنار باکتری های مختلف وجود دارند. اما وقتی قارچ شروع به رشد می­کند، شما آلوده به عفونت می­شوید.
 

اونیکومایکوزیس که به آن tinea unguium نیز گفته می­شود، یک عفونت قارچی است که ناخن­ها یا انگشتان پا را تحت تأثیر قرار می­دهد. بارزترین علامت آن تغییر رنگ سفید، قهوه ای یا زرد در یک یا چند ناخن است که ممکن است گسترش یابد و باعث ضخیم شدن یا ترک خوردن ناخن­ ها شود. عفونت­های قارچی به طور معمول با گذشت زمان ایجاد می­ شوند، بنابراین هرگونه تفاوت در ظاهر ناخن ممکن است در ابتدا احساس نشود.  

قارچ ناخن چگونه به وجود می ­آید؟ 

عفونت قارچی ناخن در نتیجه رشد بیش از حد قارچ­ درون ناخن، زیر یا روی آن ایجاد می­شود. قارچ­ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می­کنند، بنابراین این نوع محیط می­تواند باعث افزایش رشد آنها شود. همان قارچ­هایی که باعث خارش میان انگشتان ورزشکاران و عفونت قارچی پوست می­شوند می­توانند عفونت قارچی ناخن را نیز ایجاد کنند. 

قارچ ­هایی که از قبل در بدن شما یا روی آن وجود دارند می­توانند باعث ایجاد عفونت در ناخن شوند. اگر با شخص مبتلا به عفونت قارچی در تماس باشید، احتمال سرایت از آن شخص وجود دارد. اما احتمال آن پایین است زیرا باید به طور مستقیم در تماس با قارچ قرار گیرید. عفونت­ های قارچی بیشتر روی ناخن­ های پا تأثیر می­گذارد، زیرا انگشتان پا در کفش ها قرار می­گیرند و محیطی گرم و مرطوب برایشان فراهم می­شود اما ناخن‌های دست چنین شرایطی ندارند.  

اگر از مانیکور یا پدیکور در سالن زیبایی ناخن استفاده می­کنید، مطمئن شوید که پرسنل ابزار وسایل کار را به درستی ضد عفونی نمایند. در صورت عدم پاک سازی ابزارهایی مانند سوهان و ناخن ­گیر، عفونت ­های قارچی می­توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.  

چه کسی در معرض خطر عفونت­های قارچی است؟ 

دلایل مختلفی برای عفونت قارچی ناخن وجود دارد که هر علتی درمان خاص خود را دارد. اگرچه بسیاری از دلایل عفونت قارچی ناخن قابل پیشگیری است، اما برخی عوامل احتمال عفونت قارچی را افزایش می­دهند. از جمله: 

· دیابت 

· سن بالای 65 سال 

· گذاشتن ناخن مصنوعی 

· شنا در استخر عمومی 

· داشتن ناخن آسیب دیده 

· داشتن آسیب پوستی اطراف ناخن 

· سیستم ایمنی ضعیف 

· بیماری­هایی که موجب گردش خون ضعیف می­شوند 

· مرطوب نگه داشتن انگشت­های دست و پا به مدت طولانی 

· پوشیدن کفش­ های بسته مانند کفش ورزشی یا چکمه 

عفونت ناخن در مردان بیشتر از زنان اتفاق می­ افتد و بزرگسالان بیشتر از کودکان درگیر عفونت می­شوند. اگر اعضای خانواده ­ای دارید که
غالباً به این نوع عفونت­ های قارچی مبتلا می­شوند، احتمال اینکه شما نیز مبتلا شوید افزایش می­یابد.  

افراد مسن بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی ناخن هستند زیرا گردش خون ضعیف­تری دارند. ناخن­ها نیز با افزایش سن آهسته ­تر
رشد کرده و ضخیم می­شوند. 

عفونت قارچی چه شکلی است؟ 

عفونت قارچی ناخن می­تواند بخشی از ناخن، کل
ناخن و یا چند ناخن را در برگیرد.  

علائم رایج عفونت قارچی ناخن عبارتند از:  

· ناخن کج شده ای که ممکن است از بستر ناخن بلند شده
باشد. 

· ناخن آلوده دارای بوی بد است. 

· ناخن شکننده یا ضخیم شده است. 

انواع متداول قارچ ناخن چیست؟ 

1- اونیکومیکوزیس دیستال شایع ­ترین نوع عفونت ناخن اونیکومیکوز انتهایی زیر ناخن است که در این مورد قارچ از نوک ناخن شروع شده و تمام آن را در بر می­گیرد. اونیکومیکوز بیشتر در انگشتان پا و انگشت شصت دیده می‌ شود. این قارچ معمولا با تغییر رنگ در گوشه‌ ناخن بزرگ پا شروع می‌ شود و به‌ آرامی به سمت ریشه‌ ناخن می‌ رود تا جایی که ناخن‌­های پا، شکننده و ورقه‌ ورقه می‌­شوند. در صورت آلودگی، لبه خارجی ناخن ظاهری دندانه
دار با رگه­ های سفید یا زرد پیدا می­کند.  

2- شیو میکوزیس پروگزیمال نوع دیگر عفونت قارچی، اونیکومیکوز ابتدایی زیر ناخن است. در این نوع قارچ از پایه‌ی ناخن شروع می‌شود و تمام آن را فرا می‌گیرد. این نوع قارچ شیوع کمتری دارد و در 3 درصد موارد دیده می­­شود. اغلب افراد مبتلا به این نوع قارچ سیستم ایمنی ضعیفی دارند. در این مدل عفونت قارچی از پایه ناخن شروع می‌ شود و به‌ آرامی به سمت نوک ناخن کشیده می‌­شود. علت اصلی این نوع از قارچ نیز «تی.روبروم» و قارچ‌ های غیردرماتوفیتی هستند.  

3- اونیکومیکوزیس سفید سطحی عفونت­های سفید سطحی معمولاً ناخن­های پا را تحت تأثیر قرار می­دهند. نوع خاصی از قارچ به لایه­ های بالای ناخن حمله کرده و لکه­ های سفید کاملاً مشخصی را روی ناخن ایجاد می کند. در نهایت این لکه­ های سفید کل ناخن را می ­پوشاند و سطح ناهموار، نرم و مستعد خرد شدن را ایجاد می­کنند. این لکه­ ها ممکن است حفره دار و پوسته پوسته شوند. در این وضعیت، پزشک می‌تواند ماده‌‌ پودری سفید رنگی را از روی سطح ناخن بردارد. نام قارچ در این مورد «تریکوفیتون منتاگروفیتس» است. 

4- عفونت قارچی کاندیدا عامل اصلی این عفونت قارچ کاندیدا است. این عفونت ­معمولاً از طریق کوتیکول اطراف ناخن شروع می­شود و موجب متورم شدن، التهاب و قرمزی کوتیکول می­شود. ناخن ممکن است تا حدی از بستر ناخن بلند شود، یا کاملاً بیافتد. افراد مبتلا ممکن است دچار پارونیشیا (عفونت ریشه‌ی ناخن) نیز بشوند. کاندیدا باعث زردی، قهوه‌ای شدن، سفیدی یا سفت و شکننده شدن ناخن‌ ها می‌ شود. برخی از افراد مبتلا به این قارچ ناخن، در دهانشان نیز عفونت قارچی مشابهی را تجربه می‌ کنند یا مبتلا به پارونیشیای مزمن هستند که با همین نوع از قارچ ایجاد می‌ شود. 

عفونت قارچی ناخن چگونه درمان می­شود؟ 

برای کاهش میزان قارچ ناخن علاوه بر داروهایی که دکتر تجویز می­نماید، مراقبت از ناخن­ها مانند سوهان کشیدن و کوتاه کردن آنها بسیار توصیه می­شود. این مراقبت‌­ها، درد ناشی از فشار بر ناخن‌­های ضخیم‌ شده را نیز تسکین خواهد داد. 

استفاده از محصولات بدون نسخه معمولاً برای درمان عفونت ناخن توصیه نمی­شوند زیرا نتایج قابل اعتمادی ندارند. پزشک ممکن است یک داروی ضد قارچ خوراکی مانند تربینافین (لامیسیل)، ایتراکونازول (Sporanox)، فلوکونازول (دیفلوکان) و گریزئوفولوین (Gris-PEG) تجویز کند.  

پزشک شما می­تواند سایر درمان های ضد قارچ مانند لاک ناخن ضد قارچ یا محلول­های موضعی را برای شما تجویز کند. البته پمادها و محلول­های موضعی تأثیر کمتری نسبت به داروهای خوراکی دارند. زیرا ناخن سفت‌تر از آن است که بتواند داروهای موضعی را جذب کند و تحت تأثیر قرار بگیرد. 

بسته به نوع قارچ، عامل عفونت و همچنین میزان عفونت، ممکن است مجبور باشید چندین ماه از این داروها استفاده کنید. معمولاً برای دریافت نتایج مثبت باید درمان را به مدت بیش از ۱ سال و به‌طور مرتب انجام داد. البته یکی از مزایای استفاده از درمان‌­های موضعی، عدم وجود عوارض جانبی و تداخل مصرف با داروهای دیگر است. 

نکاتی برای جلوگیری از عفونت­های قارچی ناخن 

برای جلوگیری از عفونت قارچی ناخن، تغییر ساده در سبک زندگی می­تواند کمک کننده باشد. مراقبت خوب از ناخن ها با مرتب و تمیز نگه
داشتن آن­ها روش خوبی برای جلوگیری از عفونت است.همچنین از آسیب دیدن پوست اطراف ناخن­ها نیز خودداری کنید. 

نظافت پا و کفش‌ها و استفاده از اشعه‌ی یووی یا فرابنفش برای ضدعفونی کردن کفش‌­ها نیز می‌توانند برای جلوگیری از عود مجدد قارچ
مفید باشند. رعایت بهداشت در مکان‌­های ورزشی عمومی و پرهیز از تماس با سطوح آلوده، عدم استفاده از کفش‌­های تنگ و دوری از شرایطی که مانع تنفس پا می‌­شوند برای جلوگیری از قارچ ناخن موثر هستند. شستن روزانه‌ پا و خشک کردن بین انگشتان نیز در پیشگیری از ابتلا به قارچ حائز اهمیت است.  

روش­های دیگر جلوگیری از عفونت­های قارچی ناخن­ها عبارتند از: 

· دست­ها را پس از لمس ناخن­های آلوده بشویید. 

· بین انگشتان را پس از دوش گرفتن خوب خشک کنید. 

· برای مانیکور یا پدیکور به سالن­های معتبر بروید و از استریل بودن ابزار اطمینان یابید. 

· از پابرهنه بودن در اماکن عمومی خودداری کنید. 

· از ناخن مصنوعی و لاک ناخن کم استفاده کنید.  

چطور قارچ ناخن را در خانه درمان کنیم؟ 

برخی افراد به دلیل وجود عوارض جانبی داروهای ضد قارچ بر روی دستگاه گوارش ترجیح می­دهند از روش­های خانگی برای درمان قارچ ناخن
استفاده کنند.  

یکی از درمان­ های خانگی استفاده از روغن­ ها مانند روغن درخت چای است. این روغن دارای خواص ضد عفونی کننده و ضد قارچی است.
برای استفاده، روغن درخت چای را دو بار در روز و با یک پنبه روی ناخن آسیب دیده بمالید. روغن نارگیل، روغن های معطر و برگ درخت سرو، روغن آرگان، روغن برگ زیتون نیز برای رفع قارچ ناخن توصیه می‌شوند. 

اما به این نکته نیز توجه داشته باشید اگرچه ممکن است داروهای خانگی در موارد خفیف بیماری، بسیار خوب عمل نماید اما شواهد و مطالعۀ کافی برای درمان با تکنیک‌های خانگی وجود ندارد. به همین دلیل برای پیشگیری از درد و عوارض جبران ناپذیر ناشی از شدت گرفتن قارچ ناخن لازم است موارد حاد را با کمک پزشک درمان نمایید. 

چنانچه دیابت یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید حتما برای درمان قارچ ناخن با پزشک مشورت نمایید. اگر استفاده از درمان‌های خانگی پس از یک دوره موفقیت آمیز نبود نیز برای جلوگیری از گسترش قارچ توصیه می‌شود حتما با پزشک متخصص مشورت نمایید و از تکنیک‌ها و داروهای اثبات شدۀ علمی جهت درمان استفاده نمایید.