بیماری‌های عفونی مقاربتی (STI)
بیماری‌های عفونی مقاربتی (STI)
عفونتهای مقاربتی یا آمیزشی(STI)، بخشی ازبیماریهای مقاربتی (STD) را شامل می‌شوند که از طریق اعمال جنسی امکان انتقال از فرد مبتلا به میزبان بعدی را دارند.
شواهد نشان میدهد که بیماری‌های مقاربتی عفونی (STI)، رو به افزایش است. در سال 2018، تعداد عفونتهای مقاربتی باکتریایی در ایالات متحده به بیشترین میزان خود رسیده بود. این گزارش موجب نگرانی زیادی گشت.
بیماری‌های عفونی مقاربتی میتواند خطر ابتلا به HIV، ناباروری، عوارض بارداری و مرگ و میر نوزادان را افزایش دهد. خوشبختانه اگر بیماران تحت درمان مناسب قرار گیرند می‌توان از این عوارض جلوگیری کرد.
عفونتهای مقاربتی چیست؟
عفونتهای مقاربتی (آمیزشی) یا STI ، ناشی از میکروارگانیسم‌هایی است که در طی رابطه جنسی بین افراد منتقل میشود. STI میتواند هر کسی که در معرض آن قرار گیرد را تحت تاثیر قرار دهد. سفلیس، سوزاک و کلامیدیا شایعترین عفونتهای باکتریایی هستند. تریکومونیازیس، یک عفونت تک یاخته‌ای است که در بین زنان به طور مکرر تشخیص داده میشود. مردان یا تقریبا هرگز به آن مبتلا نمی‌شوند و یا علائمی ندارند.
از جمله ویروس‌هایی که میتوانند از طریق آمیزش جنسی انتقال یابند، شامل هرپس سیمپلکس (HSV)، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، HIV، هپاتیت A، هپاتیت B و هپاتیت C میباشد.
علائم عفونتهای آمیزشی چیست؟
بثورات پوستی جدید در نواحی دستگاه تناسلی یا جاهای دیگر بدن، تورم غدد لنفاوی، تب، ترشح از آلت تناسلی، واژن یا مقعد میتواند از نشانه‌های عفونت آمیزشی (STI) باشد.
اگرچه این علائم در بسیاری از افراد مبتلا به STI مشاهده میشود، اما برخی از عفونت‌ها نیز بدون علامت هستند و فقط با آزمایش غربالگری قابل تشخیص می‌باشند. به عنوان مثال، تخمین زده شده است که هرساله حدود 3 میلیون آمریکایی به کلامیدیا مبتلا می‌شوند. اما علائم آن ممکن است فقط بین 5 تا 30 درصد از افراد ظاهر شود. طبیعتا تشخیص عفونت‌هایی که علائم کمی ایجاد میکند دشوارتر میباشد.
چرا عفونتهای آمیزشی افزایش یافته؟
دلایل زیادی برای افزایش بیماری‌های مقاربتی و آمیزشی وجود دارد. از جمله:
· عدم استفاده از جلوگیری کننده‌ها مثل کاندوم – اگرچه استفاده از کاندوم میتواند از انتقال بیشتر بیماری‌های مقاربتی جلوگیری نماید، اما بسیاری از افراد در هر سن و جنسیت نسبت به استفاده از کاندوم امتناع می‌ورزند.
· تغییر نگرش و دانش در مورد HIV، ممکن است به برخی افراد احساس امنیت کاذب نسبت به روابط جنسی محافطت نشده بدهد. یک کمپین سازمان بهداشت جهانی (U=U)، خاطرنشان کرده است که امکان انتقال HIV از فردی که به سطوح غیر قابل تشخیص از این ویروس آلوده است وجود ندارد. همچنین داروهای پیشگیری کننده از انتقال HIV نیز موجب شده است برخی افراد نسبت به داشتن رابطه جنسی محافظت نشده، نگرانی کمتری نشان دهند.
· کاهش بودجه برای برنامه‌های پیشگیری از STI، موجب میشود دسترسی به تست‌های غربالگری، همراهی سازمان‌های مربوط به مراقبت جنسی و غربالگری و درمان STI به طور فزاینده‌ای سخت تر شود.
· اگرچه بیماری‌های مقاربتی در هر گروهی رخ میدهد، اما مطالعات نشان میدهد اختلاف قومی و نژاد نیز در نرخ شیوع آن موثر است. مثلا میزان ابتلا به عفونتهای آمیزشی، بین افراد اسپانیایی زبان یک تا دو برابر بیشتر از سایرین گزارش شده است. همچنین هندی-آمریکای‌ها، آلاسکایی‌ها، مردم بومی هاوایی و جزیره اقیانوس آرام 3 تا 5 برابر بیشتر از سایرین به این بیماری مبتلا می‌شوند. افراد سیاه پوست آفریقایی-آمریکایی نیز در مقایسه با سفید پوستان آمریکا 5 تا 8 برابر بیشتر دچار بیماری‌های آمیزشی بوده‌اند.
چه کسی باید برای بیماری‌های مقاربتی آزمایش دهد؟
اگر احتمال می‌دهید هریک از علائم بیماری‌های آمیزشی را داشته باشید، یا نگران روابط جنسی اخیر خود هستید، لازم است آزمایش STI بدهید. علاوه بر این، سازمان خدمات پیشگیری ایالات متحده (USPSTF) تاکید میکند زنان جوان که از نظر جنسی فعال هستند؛ مردان همجنس‌گرا؛ افرادی که رابطه جنسی غیر ایمن دارند؛ و افرادی که سرنگ و سایر وسایلی که برای تزریق مواد مخدر استفاده میشود مثل پنبه و غیره را به طور مشترک استفاده کرده‌اند باید به طور منظم از نظر بیماری‌های مقاربتی آزمایش‌های غربالگری انجام دهند.
اگر دوست دارید از نظر بیماری‌های مقاربتی و آمیزشی، مورد آزمایش قرار گیرید، میتوانید از طریق پزشک یا مراکز اطلاعاتی آنلاین و تلفنی، آدرس و شماره تلفن مراکز آزمایشگاهی معتبر را پیدا نمایید. اطلاعات مربوط به STI کاملا محرمانه باقی می‌ماند و در بسیاری مراکز این آزمایشات به صورت رایگان انجام میشود. در همه گیری کرونا، شاید دسترسی به برخی کلینیک‌های بهداشتی جنسی و آزمایشات عفونتهای مقاربتی محدودتر از معمول شده باشد. اما همچنان برخی مراکز حتی به صورت تلفنی و از راه دور نیز خدمات خود را ارائه میدهند. پس افراد با علائم STI، یا پس از قرار گرفتن در معرض خطر احتمالی میتوانند به موقع درمان شوند.
چه چیز دیگری باید در مورد بیماری‌های مقاربتی و آزمایش آن بدانم؟
عفونتهای آمیزشی یا STI میتواند هرگونه بافت مخاطی که در معرض عفونت است؛ مثل گلو، مقعد، راست روده و اندام تناسلی را آلوده نماید.
سازمان کنترل بیماری‌های عفونی CDC، توصیه میکند مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند باید همۀ این نواحی را مورد آزمایش قرار دهند. زیرا مطالعات نشان میدهد، این امر به شناسایی بیشتر عفونت‌ها کمک میکند. در مطالعه‌ای که بر نتایج غربالگری 2627 خانم صورت گرفت مشخص شد چنانچه غربالگری فقط در ناحیه دستگاه تناسلی باشد، 19 درصد از عفونتهای کلامیدیا و سوزاک قابل شناسایی نبوده و از دست می‌رود.
اگر آمیزش جنسی محافظت نشده داشتید، آزمایش STI باید شامل چه مواردی باشد؟
· حلق و گلو (برای رابطه جنسی دهانی بدون حفاظت)
· راست روده (برای مقاربت جنسی محافظت نشدۀ مقعدی)
· آلت تناسلی یا واژن به خاطر داشته باشید بیماری‌های مقاربتی میتواند از طریق انگشتان و ابزارهای جنسی نیز انتقال یابند. لذا ارائه سابقه جنسی دقیق برای تعیین اینکه چه نواحی از بدن باید آزمایش شوند مهم است.
برای جلوگیری از عفونتهای آمیزشی چه کار می‌توانم انجام دهم؟
بهترین راه‌های جلوگیری از عفونتهای مقاربتی عبارتند از:
· انجام تست‌های غربالگری بیماری‌های مقاربتی پیش از ازدواج
· محدود کردن تعداد شریک جنسی
· داشتن رابطه جنسی کاملا محافظت شده
· تزریق واکسن HPV - این واکسن نه تنها از ابتلا به این ویروس پیشگیری میکند بلکه در کاهش خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با HPV، همچون سرطان دهانه رحم، ، سرطان‌های ناحیه تناسلی، مقعد، دهان و حلق نیز بسیار موثر است.
· برای برخی دیگر از ویروس‌های مقاربتی همچون هپاتیت A و هپاتیت B نیز واکسن‌هایی وجود دارد که بهتر است علیه آن خود را واکسینه نمایید.
· در مورد رفتار جنسی خود و پارتنرتان با ارائه دهندگان خدمات پزشکی و بهداشتی صریحا صحبت نمایید و هیچ مطلبی را پنهان نکنید.
· به طور منظم آزمایش STI انجام دهید.
· در رابطه جنسی خود از ابزارهای محافظتی – مثل کاندوم معمولی، واژینال یا دهانی- استفاده نمایید
· از پزشک خود در مورد لزوم استفاده از روش‌های پیشگیری مانند استفاده از قرص‌های جلوگیری از HIV (PrEP) بپرسید.
اگر به هرنوع از بیماری‌های مقاربتی مبتلا هستید مطمئن باشید روش درمان موثری را برای آن دریافت کنید. همچنین در بسیاری موارد لازم است شریک زندگیتان نیز تحت مداوا قرار گیرد. مثلا برای کنترل سوزاک یا کلامیدیا، گاهی لازم است شریک جنسی شما نیز از آنتی بیوتیک استفاده نماید. مطالعات نشان میدهد استفاده از درمان مناسب، نقش چشمگیری در کاهش ابتلا به بیماری‌های مقاربتی داشته است.
فراموش نکنید بیماری‌های مقاربتی و عفونتهای آمیزشی قابل پیشگیری و درمان است. پس با کنترل روابط جنسی، آزمایش، مشورت با پزشک یا ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و در نهایت در صورت نیاز دریافت درمان موثر میتوانید به زندگی عادی باز گردید.
منبع:
برگرفته از مطالعات دانشگاه هاروارد:
